Parafia pw. św. Antoniego w Luboszycach została erygowana 1 listopada 1924 r. W dużej mierze została wyodrębniona z Parafii pw. Podwyższenia Krzyża św. w Opolu. Budowę kościoła w stylu neoromańskim rozpoczęto 23 maja 1919 r., a poświęcenie kamienia węgielnego nastąpiło 21 września 1919 r. Już 19 września 1920 r. kościół został poświęcony przez ks. prałata Józefa Kubisa. Konsekracji kościoła dokonał 4 września 1922 r. kardynał Adolf Bertram.

Swym terytorium parafia obecnie obejmuje trzy wioski: Kępę, Luboszyce i Biadacz. Położone są one wzdłuż drogi powiatowej łączącej Opole z Łubnianami. Kościół parafialny znajduje się w Luboszycach w centralnej części wioski, nieco odsunięty od głównej drogi.

Z powodu bliskości do miasta Opola i dogodnej z miastem komunikacji w ostatnich latach liczba mieszkańców parafii mocno się zwiększyła. Powstało wiele nowych domów, niektóre stare domy otrzymały „drugie życie”. Charakter parafii coraz bardziej zmienia się z wiejskiej na podmiejską. Szacuje się, że liczba parafian może sięgać już ok. 2700 wiernych.

Proboszczowie parafii:

1. ks. Artur Konda (1920-1938)
2. ks. Alojzy Sowa (1939-1953)
3. ks. Feliks Świder (1953-1959)
4. ks. Stefan Kucharczyk (1959-1978)
5. ks. Jan Surdziel (1978-1979)
6. ks. Józef Onyśków (1979-2010)
7. ks. Marian Obruśnik (2010-2017)
8. ks. Grzegorz Kublin (od 24.08.2017).

Luboszyce

patron św. Antoni

Kępa

patroni św. Piotr i Paweł

Początki..

Myśl wybudowania kościoła w południowych krańcach rozległej parafii św. Krzyża w Opolu powstała już na początku XX w. Wielką rolę w tym względzie odegrał ówczesny proboszcz tej parafii ks. prałat Józef Kubis. To z jego inicjatywy zaczęto starać się o kościół, który służyłby zwłaszcza mieszkańcom Zawady, Kępy i Luboszyc. Te miejscowości należały do parafii św. Krzyża w Opolu. Ponieważ odległość do kościoła w Opolu była znaczna, a droga, zwłaszcza w niesprzyjających warunkach atmosferycznych (zimą, podczas intensywnych opadów deszczu) stawała się bardzo trudna do pokonania więc postanowiono ułatwić spełnianie praktyk religijnych miejscowej ludności przez wybudowanie im kościoła. Wybuch I wojny światowej przesunął termin realizacji tego planu w czasie. Dopiero po jej zakończeniu na nowo podjęto temat budowy kościoła, który miał być zadośćuczynieniem za ofiary I wojny światowej.

Kościół

Po początkowych sporach dotyczących miejsca wybudowania kościoła podjęto decyzję, że powstanie on w Luboszycach, które są centralnie położone w stosunku do pozostałych wiosek. Budowę rozpoczęto w 1919 r. Projekt kościoła w stylu neoromańskim wykonał Theodor Ehl z Bytomia. Datowany jest on na 20 maja 1919 r. Jak wynika z pisma wmurowanego wraz z kamieniem węgielnym świątyni, 23 maja 1919 r. rozpoczęto budowę, a 21 września tegoż roku poświęcono kamień węgielny. Ze względu na ówczesną sytuację polityczną na zaplanowane w 1920 r. poświęcenie kościoła nie mógł przyjechać biskup wrocławski, który powinien był konsekrować nową świątynię. Poświęcenia kościoła dokonał więc ks. prałat Józef Kubis przy udziale wielkiej liczby wiernych. W tym też roku postanowiono, że duszpasterstwem w kościele w Luboszycach zajmie się ks. Artur Konda, który przybył tu z Miedznej pod Pszczyną. Uroczystej konsekracji kościoła dokonał dopiero 4 września 1922 r. ks. kard. Adolf Bertram, biskup wrocławski.

 Parafia

Już w 1921 r. zaczęła krystalizować się struktura przyszłej parafii. Zaproszono do duszpasterstwa w Luboszycach także mieszkańców Biadacza. Na początku 1924 r. podjęto starania o wybudowanie plebanii przy kościele. Do końca roku 1924 była już gotowa. Ks. Artur Konda jako wikary curatus chciał pokazać, że wspólnota gromadząca się przy kościele w Luboszycach jest w stanie także materialnie utrzymać się i zadbać o budynki kościelne. Był to mocny argument w tworzeniu struktury parafialnej. Ostatecznie 1 listopada 1924 r. kuratela w Luboszycach została podniesiona do rangi samodzielnej parafii. Obejmowała ona wówczas cztery wioski: Zawadę, Kępę, Luboszyce i Biadacz. Ks. Artur Konda został pierwszym proboszczem w Luboszycach. Patronem kościoła i parafii został św. Antoni z Padwy, który był szczególnie bliski jeńcom wojennym i ofiarom wojen. Kościół i parafia powstały przecież w kontekście niedawno zakończonej I wojny światowej.
Po wybudowaniu kościoła w Zawadzie w 1985 r. utworzono następną samodzielną parafię i oddzielono Zawadę od parafii w Luboszycach.

Mozaika

Dekorowanie świątyni w Luboszycach trwało wiele lat. Jednym z istotnych elementów tej dekoracji jest sporych rozmiarów mozaika głównego ołtarza prezbiterium ukazująca patrona świątyni i parafii św. Antoniego z Padwy z Dzieciątkiem. Powstała ona z inicjatywy ks. Alojzego Sowy, drugiego proboszcza w Luboszycach. Została wykonana przez zakład Augusta Wagnera z Berlina w 1943 r. Oprócz św. Antoniego z Dzieciątkiem na mozaice widnieją postaci św. Urbana (patron Biadacza), św. Floriana (patron Zawady) i św. Apostołów Piotra i Pawła (patroni Kępy). Potem wykonano jeszcze mozaiki w bocznych ołtarzach przedstawiające: scenę ukrzyżowania (w prawej nawie) i postać Matki Bożej Różańcowej (w lewej nawie).